Het leven is goed in Limburg

Naast de analyse van zijn wedstrijd aan het eerste bord heeft Ornett ook nog de moeite genomen om, op de uiterst levendige wijze die wij van hem gewend zijn, een verslag te schrijven van de hele missie van ons eerste team in het zuiden des lands. Het verslag van de wedstrijd Voerendaal 2 – Vianen DVP 29-10-2011:

Vrije Pion Vianen speelt dit jaar na een aantal jaren afwezigheid weer in de poule waar het thuishoort: de zuidelijke poule 2D. Dat we niet in de zuidelijke groep speelden, hadden we ook aan ons zelf te danken door eens wat anders te willen maar ik moet zeggen dat ik wel weer blij ben met de zuidelijke uitstapjes. Waar je in Groningen en Friesland aan de rand van de mooie stad in een buitenwijk of sportpark moest spelen, speel je in Limburg in een kroeg waar de piepkes niet duur zijn. Mooi weer is het ook altijd en culinair kom je ook niets te kort: de friettent vlakbij de kroeg was niet te versmaden!!

Ivo en ik hadden het plan opgevat om de dag ervoor reeds af te reizen en kwam er kort op neer dat we gedronken hebben in Maastricht, gegeten in Nuth en geslapen in Sittard.

Het mooie weer zorgde ervoor dat het Vrijthof afgeladen vol was (what crises?) en we al snel interessante gesprekken konden voeren met locals uit plaatsen als Ubachsberg (de hoogstgelegen molen van Nederland). Limburgers houden van eten en drinken en kunnen daar goed over praten en aangezien wij daar ook van houden (Zoervleis van het paard is lekkerder dan van rund!) moesten we ons nog haasten voor een bus naar Nuth.

Nuth, wo ist es dann? Hemelsbreed niet ver van Maastricht af en in de buurt van Valkenburg maar doordat de omgeving zo heuvelachtig is, doe je er toch een flinke tijd over. In Nuth wilde Ivo gaan eten bij Michel (wat ook de naam van het restaurant is). Michel kwam enige tijd geleden in het nieuws omdat die zo moedig was zijn Michelin – ster vrijwillig in te leveren (zijn er ook wel eens IM/GM’s geweest die dat hebben gedaan?). Dankzij de zeer snel en rad van de tong pratende ober (het leek wel een ollander maar was toch echt een local) kregen wij een inkijkje in de voor- en nadelen van een ster. Het komt er kort gezegd op neer dat voor een ster je allerhande dure verplichtingen moet aangaan en vroeger had het restaurant maar 8 tafels en nu zijn er 30 couverts in dezelfde ruimte. Anyway Michel is best betaalbaar, gelegen aan de kerk in Nuth en kunnen we aanbevelen.

Daarna moesten we nog met een taxi naar Sittard worden gebracht. De taxichauffeur was een kleurrijke koempel (een supporter van Roda JC) die oa. aangaf dat mocht FC Limburg nog een keer van de grond komen, hij zijn seizoenkaart en die van zijn zoon meteen bij het oud vuil zou dumpen! De stations van de andere Limburge clubs waren waardeloze badkuipen en die van Roda uiteraard verreweg het mooist, weer wat geleerd.

Aangekomen bij het slaapadres van Ivo in Sittard, de la station, vielen we u raadt het al na het Bourgondische dagje snel in slaap.

De volgende dag stonden we fris en fruitig op en waren we er klaar voer: een uitwedstrijd tegen Voerendaal 2 in het dorp Klimmen. Ik zou er bijna gaan wonen zo mooi heuvelachtig is de omgeving maar ik vrees dat ik dan alleen moet, mijn vriendin vindt klimmen en dalen iets te avontuurlijk.

Om iets voor 12 uur was eenieder er al; dat beloofde veel goeds. Toen ik de vorige wedstrijd wel erg makkelijk had gewonnen en ik hoorde dat we een verre uitwedstrijd moesten spelen, had ik eerst aangegeven alleen te willen spelen als we te weinig spelers hadden, vervolgens wilde ik toch meespelen maar omdat Reiner niet mee zou doen en ik wel in was voor een uitdaging alleen op bord 1 met mijn favoriete zwartkleur.

Later begreep ik dat je in een uitwedstrijd op 1 met de witten moest spelen, dat vond ik wel overkomelijk. Onze tegenstander was het vorig jaar gepromoveerde Voerendaal 2, in de eerste wedstrijd waren ze ernstig verzwakt op komen dagen maar nu hadden ze op 1 speler na gelukkig de sterkste mogelijke opstelling ( we hoeven niet per se te promoveren vanwege capaciteitsproblemen in de 1e klasse maar willen wel graag tegenstand). Veel spelers van Voerendaal speelden als ik me niet vergis vroeger bij clubs als Schaesberg maar nu waren de sterkste spelers van de omgeving bij elkaar onder de noemer Voerendaal verenigd. Wij waren zelf enigszins verzwakt door de afwezigheid van Reiner en Dennis die weer trots vader is geworden, nog gefeliciteerd! Al met al hadden onze opponenten een licht ratingoverwicht , het na het ongelukkige gelijkspel in de 1e ronde maar de vraag was hoe het met onze vorm was zodat een spannende wedstrijd in het verschiet lag.

Als eerste was denk ik Ullrich Perschke klaar op bord 3, die in een Engelse opening zijn best deed om het loperpaar te veroveren waarna die succesvol op pionnenjacht ging 0-1 derhalve.

Ullrich Dresen op bord 2 was tegen zijn eveneens Duitse tegenstander wederom gedegen aan het spelen, leek een voordeeltje te hebben maar het mondde snel uit in remise: 0,5 – 1,5.

Wie er daarna klaar was, weet ik door alle perikelen van mijn eigen partij niet meer en misschien was ik het wel. Voor de analyse verwijs ik naar de website. Afgelopen woensdag had ik een training in het Max Euwe – centrum gevolgd van Matthew Sadler en ik was voornemens de lessen eens in de praktijk te brengen. Anyway een oude vos verleert niet zijn streken en het was een voor mij zeer karakteristieke partij: leuk voor het publiek, bijzonder spannend maar absoluut niet eens in de buurt komend van wat een grootmeester zou spelen. Tsja een mens moet zijn beperkingen kennen en af en toe een niet alledaagse en vermakelijke partij spelen is ook nastrevenswaardig. Vermakelijk en spannend was die zeker, speel hem gerust na: 0,5 – 2,5.

Ivo zit helaas nog in een vrije val, vorig jaar was het al niet zo best en ook deze partij aan bord 5 ging niet geweldig. Het valt me niet mee als grootste supporter van hem om zo’n partij te zien, maar ja Ivo heeft tegenwoordig andere prioriteiten dan schaken. Desalniettemin is hij qua schaakkennis een van de besten van ons en hoop ik dat zijn vorm snel wederkeert en we weer eens mooie overwinningen gaan zien: 1,5-2,5.

Toon aan bord 6 zat een groot deel met dichtgeknepen billen te schaken, was wat aan het mopperen over de opening en had reeds remise aangeboden. Anyway opeens scheen die gewonnen te hebben wat het gebraai van de vorige wedstrijd goedmaakte: 1,5 – 3,5

Markus aan 4 speelde een gedegen remise tegen de sterke Henzen: 2 – 4.

Toen waren er nog 2 van ons bezig: nieuwe ster Mark speelde weer een nette gedegen partij stond steeds een klein plusje (allicht was slaan op g2 beter dan op c2?!) maar remiseerde zonder dat die iets te vrezen had tijdens de partij, chapeau. 2,5 – 4,5.

Tenslotte was Frank nog bezig aan bord 7. Na een Italiaanse opening leek hij goede kansen te hebben en hij heeft het nog tot die 30 seconden op het bord had voor de rest van de partij geprobeerd. Het mocht niet baten want zijn tegenstander verdedigde hardnekkig en zo werd het 3-5.

Opmerkelijk was dat de wedstrijden van ons langer duurden dan de in hetzelfde ruimte spelende hoofdklassewedstrijd Voerendaal – LSG! Worden er in de meesterklasse geen eindspellen uitgemolken?!

(met dank aan Ornett Stork voor de inzending)

U kunt reacties op dit bericht volgen via de RSS 2.0 feed. U kunt een bericht achterlaten, of een trackback geven op uw eigen site.

Geef een reactie

XHTML: U kunt deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>