Interne competitie: Nico behaalt eerste punten door remise tegen John…

Vrijdag 7 oktober heeft Jan zijn koppositie verstevigd door Jos te verslaan! De meeste hilariteit ontstond
door de partij Nico Frowein – John Hermans. Waarom??? Lees het zelf in het verslag!

Uitslagen 4e ronde, dd 7 oktober 2005

1. Jan Selten – Jos Rongen 1-0
Jos, de man die vorige week Marcel verraste, koos in zijn partij tegen Jan voor de Franse verdediging. Vlak na de opening verzuimde Jos tot tweemaal toe met de zet Pa6 zijn damevleugel te ontwikkelen. Een derde kans kreeg Jos niet meer, na een afruilcombinatie won Jan eenvoudig een pion en even later de partij.
2. Wim Willems – Toon van Lanen 0-1
Wim offerde in het middenspel een loper om zo de koningsstelling van Toon open te breken. Het zag er allemaal erg dreigend maar Toon keepte bekwaam, a la Edwin van de Sar,en nadat een aantal lichte werd afgeruild was het pleit in Toon’s voordeel beslecht. Mogelijk dat Fritz in de ingewikkelde aanvalsstelling wel een sterkere aanvalscombinatie uit de computer weet te toveren?
3. Cor van Berkel – Sybren Reitsma 0-1
Cor van B. bereikte groot openingsvoordeel tegen Sybren die met zijn koning in het centrum “tamelijk verdacht” stond. In een afruilcombinatie overzag Cor een vervelend tussenschaakje welke hem plotsklaps een volle toren en dus ook de partij kostte. Sybren rukte door deze 2 e overwinning op rij op in het klassement, aanstaande vrijdag wacht hem derhalve een van de toppers.
4. Cor Hermans – Robert Cornelissen 1-0
Cor H. had tegen Robert in het middenspel een stuk gewonnen en niets leek hem een overwinning in de weg te staan. Omdat het echter een uurwedstrijd betrof werd Cor meer en meer zenuwachtig, zeker toen de laatste 5 minuten aanbraken. Robert ging vervolgens logischerwijs meer en meer op de tijdnood van Cor spelen. Toen Robert in zijn enthousiasme en snelheid zijn laatste stuk weggaf wist Cor, met nog ruim een minuut op de klok, alsnog het schaakmat op het bord krijgen
5. Nico Frowein – John Hermans 0,5-0,5
Ook John had al vroeg in het middenspel een stuk te pakken van Nico en dus was er geen vuiltje aan de lucht. Ook gezien het feit dat Nico aanmerkelijk minder bedenktijd over had leek het uitspelen van de partij voor John nog slechts een kwestie van techniek. De hilariteit in ’t Akkertje was dan ook groot toen John even later plotsklaps uitriep, “verdorie, het is pat”!! Bij de analyse achteraf bleek volgens de kenners dat de dame voorsprong bij goed spel had moeten leiden tot winst, maar ja, dat telt niet.